محراب کد 8

مِحراب یا نمازگاه پیشوا، طاق‌نمایی است که جهت قبله را در مسجد نشان می‌دهد که پیشوای دینی یا پیش‌نماز در اثنای نماز گزاردن در آن می‌ایستد. در مسجدها محراب در وسط قبله مسجد قرار دارد. به طوریکه با ایستادن امام یا پیش نماز رویش به سمت قبله باشد و نماز بگزارد. طرز قرار گرفتن محراب، جهت قبله را در داخل مسجد مشخص می‌کند.در واقع مذبح کلیسای مسیحی شکل کوچک شده محراب است. وجود محراب در همه مساجد لازم نیست. در مسجدی که بطور صحیح جهت یافته دیوار قبله بعنوان شاخصی هدایتگر، محراب را غیر ضروری می‌کند.

چگونگي محراب در عبادتگاه ساير اديان

يكي از جلوه گاه‌هاي معماري آييني در مذهب يهود و نصاري و مسلمانان؛ محراب معابد است كه در مساجد دور آن‌را به‌شكل قوسي آيات قرآن مي‌نويسند. شريف‌ترين محل نشستن و صدر مجلس را هم محراب مي‌گويند.

گفته شده كه در آيين مهرپرستي؛ مهرابه محل پرستش و راز و نياز بوده است و در خانه‌هاي قديمي قسمتي فرورفته در شبستان‌ها بود كه به آن «مهرابه» مي‌گفتند و در طول زمان و استعمال زياد مهرابه به محراب تبديل شد.

در دين يهود و نصاري و اسلام، معبد و محراب از جايگاه خاصي برخوردار است. يهوديان محراب را به شكل اتاقك و بالاتر از زمين مي‌ساختند (آيه ۲۱ سوره صاد دلالت بر اين حقيقت دارد). روي همين حساب است كه گويند كساني كه دو طرف محراب مي‌ايستند بايد امام را ببينند والا نمازشان باطل است.

آيا محراب در زمان پيامبر (ص) بوده؟

اينكه محراب در زمان پيغمبر (ص) بوده يا خير؛ مشخص نيست. به احتمال قوي جهت‌نمايي در ديوار وجود داشته كه جايگاه امام جماعت و سمت قبله را به مامومين نشان مي‌داده، قدر مسلم اين است كه محراب مقعر در زمان امويان ابداع شد.

البته در اخبار رسيده از طريق عامه در زمان پيامبر (ص) وجود محراب در مسجد تائيد شده است. بيهقي در (سنن ج۲ص۳۰) نقل مي‌كند كه « رسول الله (ص) نهض الي المسجد فدخل المحراب ثم رفع يديه بالتكبير ».